Eindelijk IJsland

Een nacht van schudden en trillen achter de rug. Maar vanmorgen dan eindelijk inpakken omdat de boot bijna in de haven van Seidisfjordur was. Na het ontbijt gingen wij net als vele anderen naar het voordek om de haven te kunnen zien. Het was koud, een strenge, straffe wind blies over de boot heen. Langzaam voer het schip door de fjord richting de haven. Helaas hingen de wolken laag.

Aangekomen in de haven was het de motor pakken en op weg op het eerste traject van de route van Djupivogur. Al rijdend klaarde het weer op en kwam de zon zo nu en dan te voorschijn. Prachtige stille wegen met enorme uitzichten trokken aan ons voorbij. Opvallend was dat niet ver boven de zeehoogte de sneeuw op de bergen lag. Dit hield dan ook in dat het heel koud was. Ook tijdens het rijden merkte we dat er een stevige koude wind waaide vanuit zee. De thermometer gaf 7 graden aan maar het voelde alsof het vroor. Halverwege de route, rond het middaguur kwamen we een grappig restaurantje annex kledingwinkel en benzinestation tegen. Uiterst vriendelijke gastheer en gastvrouw, verzorgde voor ons een heerlijke lunch van goulashsoep met brood.

Opgewarmd vertrokken we voor de 2de deel van de route, hierbij reden we langs en om enkele prachtige fjorden. Zo nu en dan ging de weg over van prachtig asfalt naar minder mooi grind. Al met al adembenemende uitzichten en absolute rust op de weg. Het enige wat parten speelde was de aanhoudende kou "zou het daarom IJsland heten?"

Rond 15.00 uur arriveerde wij in Djupivogur een klein havenplaatsje. Hier zouden wij op de camping overnachten. Na de mooie camping te hebben bekeken merkten wij dat deze vol in de wind lag. Tijdens de borrel besloten wij toch te kiezen voor een iets warmer onderkomen en werden verwezen naar Klif Hostel, vlak naast de camping. Hier was gelukkig nog een warme 2 persoonskamer vrij.Hier gaan we de nacht doorbrengen.

Morgen op weg naar Jokulsarlon, een ijsschotsenmeer en de waterval Skaftafell.

Vandaag 187 km gereden.