Route F 35, Dwars door het hoogland van IJsland

Het is dan zover. Vanmorgen vroeg op want een lange heftige route staat op ons te wachten. Na een flink ontbijt bestegen wij de motoren onder een heerlijk zonnetje. Bij het afscheid vertelde de gastheer dat het eerste deel van de route F 35, Kjolur Hoogland route, die wij gaan doen nogal "Bumpy"  was. Het tweede deel viel wel mee zei hij lachend.

Na 3 kilometer ging de weg over in grind en stonden de borden langs de kant dat alleen off-road voertuigen verder mochten. De weg was op dat moment nog prachtig. Hoezo "Bumpy". Nog 173 kilometer te gaan over onverhard parcours.

Na 22 kilometer werd het wegdek behoorlijk minder. Grind ging over in stenen en stenen gingen over in keien. Ook kwamen er steeds meer kuilen in het wegdek. Vervolgens ontdekten wij wat de gastheer Joh Thor "Bumpy" noemde. Enorme gaten in de weg en heel veel grote ronde keien. De snelheid ging terug naar stapvoets en al staand hielden wij de motoren net overeind. Ook kwamen er rivieren de weg oversteken. Een hele kunst om de juiste koers te bepalen door of langs het water.

"Bumpy" bleef het tot het enige onderkomen van deze route in Hveraviller. Een houten keet die dienst doet als restaurant. Dit is dan ongeveer halverwege. Over dit eerste stuk van zo'n 80 kilometer deden wij 3,5 uur. In de keet aan de soep van de dag met brood om wat bij te komen.

Na de lunch nog even rond de keet gelopen tussen de zwavelbronnen om vevolgens het tweede deel, 90 kilometer, af te leggen. Volgens Joh dus minder Bumpy. Ondertussen werd het hier in de bergen behoorlijk kouder. De thermometer zakte af en toe onder de 7 graden en de wolken kwamen als dichte mist over ons heen.

Met deze mist cq regen vertrokken wij richting het noorden. Na enige kilometers nog steeds Bumpy te hebben gereden werd het wegdek gladder en mooier. Dit resulteerde in een hogere snelheid, hetgeen wel prettig was omdat de koude aanhield. Door de wolken, regen en kou reden wij de tweede 90 kilometer zonder echte hindernissen.

In de buurt van Vahrmalid bereikten wij uiteindelijk, koud en nat de asfalt weg N-1. Heerlijk. eindelijk weer asfalt. Wat minder prettig was het feit dat wij nu nog zo'n 180 kilometer moesten afleggen om het hotel in Olafsjordur, aan de kust, te bereiken. Dit hotel was op aanraden van de eerder genoemde Joh. Hij beweerde gister dat het makkelijk te rijden was op 1 dag. 

Deze laatste 180 kilometer reden wij over mooie wegen maar met weinig zicht door de mist. Boven ons rezen af en toe enorme bergen met sneeuw op om vervolgens weer in de wolken te verdwijnen. Jammer dat het zicht zo beperkt was. Regelmatig moesten wij denken aan een wintersport vakantie, maar dan op de motor.

Om klokslag 18.00 uur bereikten wij het hotel. Een knus klein hotelletje met een gezellig  koffie barretje. Na een warme douche waren wij weer helemaal bijgekomen.

Wat een monstertocht. Morgen waarschijnlijk overal spierpijn.

Vandaag 355 kilometer gereden.

Morgen op weg naar Husavik. Het walvis dorp.

Kijk ook onder video