Tsagaan Suvarga

De nacht verliep wat onrustig. Wat waren die bedden hard zeg! Daar werden wij steeds wakker van. Opstaan, douchen en ontbijt. Eveline had een warme douche. Ik had niet geluisterd dus stond onder een steenkoude douche. Gelukkig, er kwam amper water naar beneden.

In het restaurant zat Prem al vrolijk op ons te wachten met een bakje Nescafé koffie. Meer als Nescafé is er in Mongolië niet. Na een goed ontbijt, beetje naar onze maatstaven, op weg.

Langs de zandwegen zagen wij geregeld hopen met steen. Plots stopte Prem en pakte vier stenen van de grond. Om een steenhoop heenlopend gooide hij hier stenen op. Hij legde uit dat hij Boedha had verzocht om mooi maar vooral droog weer. Wij moesten hier wel een beetje om lachen omdat hij zo serieus hierbij bleef. Op de stenen hoop lag tevens een schedel van een paard. “Good horse” zei Prem. Dit paard heeft zijn eigenaar veel geld en geluk opgebracht. Vandaar dat het op de hoop met stenen lag.  Dit zijn eigenlijk altaartjes voor de Boedisten. 

Na een uur echter trok de lichte bewolking op en stond een prachtIge blauwe hemel ons toe te lachen. Laat Prem maar bidden de komende tijd zeiden wij.

Rijdend door het mooie rotslandschap kwamen wij aan bij een boedistich dorp. Een kleurige tempel en diverse Gers stonden bij elkaar. In een van Gers zaten zo’n 25 kinderen met een boekje. Voor hen een monnik die onderwijs gaf in de boedistische leer. Prem legde uit dat tijdens de Mongoolse zomervakantie veel gezinnen uit de stad naar hier trokken om de kinderen het geloof bij te brengen.

De geweldige weg vervolgde zich door het groen. De bergen verlatend en eindeloze vergezichten kwamen voorbij. Wat een leeg en mooi landschap.

Aan het einde van de middag arriveerden wij bij een hoogtepunt. In de diepte zagen wij een onvoorstelbaar schouwspel van de natuur. De zandstenen grond was door de eeuwen heen weggespoeld en had een prachtig schouwspel van kloven en kleuren achtergelaten. 

Na hier heerlijk rond gelopen te hebben arriveerden wij even later bij ons eerste GER Guesthouse. De primitievere vorm van het kamp van afgelopen nacht. Nou zeg maar de veeeeel primitievere vorm. Wat een luxe hadden wij gisteren nog. Hier stonden een achttal tenten bij een nomaden gezin. Geen water en een gat in de grond als toilet. Bedden nog harder en niet opgemaakt. Gelukkig had Prem slaapzakken voor ons mee.

Het eten was ook echt nomadisch Mongools. Veel vet, schaap en rijst. Ik kreeg als vegetariër gelukkig rijst en groente en een gebakken ei. Ook deze nacht verliep met vallen en opstaan. De toilet lieten wij voor wat het was en gebruikten hiervoor de natuur.
 

Om een mooie zonsopgang te zien moesten wij vroeg op de volgende dagdus het werd niet laat.