De laatste route op IJsland.

Na heerlijk te hebben geslapen was het dan zo ver. De laatste route op IJsland. Na het ontbijt de spullen inpakken en de motoren beklimmen voor een dagje asfalt (265 km).

Bepakt en bezakt draaiden wij de contactsleutels om en van de twee sloeg er maar één aan. De 1200 veroerde geen spat. Gaf geen enkel klikje en bleef staan waar hij stond. Alle electronica deed het en al snel kwam er in het display de foutcode te staan. "EWS". Dit staat voor Electronische Wegfahr Sperre. Of te wel de genieus door BMW bedachte antie diefstal blokkade. Een storing in het contactslot die regelmatig bij alle moderne BMW's optreed. Dit leverde even een behoorlijke vloek op. Reparatie kan alleen met BMW onderdelen. Een ringantenne van enkele tientjes gooide nu roet in het eten.

Na wat vloeken en schelden in de helm toch nog maar eens proberen en wonder boven wonder sloeg hij aan en verdween de foutcode.

Rijden dus en niet meer uitzetten, maar zo simpel was dat niet. Natuurlijk onderweg stoppen bij een hel blauw zwavelmeer dat dienstdeed als verwarming station. Een meer met een temperatuur van zo'n 80 graden. Na wat foto's weer verder. Nou ja de 1200 wilde niet echt in één keer maar na drie maal het contact draaien deed hij het weer.

De route was, vergeleken de afgelopen dagen een beetje saai en met natuurlijk veel zijwind. Tevens waren de benzine stations beperkt. Na een dikke 200 kilometer troffen wij een onbemande pomp aan die ons echt van peut moest voorzien voor het laatste deel. Maar natuurlijk, Wet van Murphy, de betaal passen werden niet herkend

Gered werden wij door een vriendelijke IJslandse vrouw die zonder enig probleem haar betaalpas in de automaat stopte en vroeg hoeveel wij wilden. Door haar konden wij het laatste stuk zonder problemen afleggen. Nou ja op de laatste berg voor de haven werden wij overvallen door een zeer,zeer dichte mist. Geen strepen op de weg en dieptes naast de rijbaan waar je niet vanaf moet vallen.

Na een prachtig IJsschotsen meertje te hebben gepasseerd kwamen wij naar beneden onder de wolk uit. En ja direct in de havenstad Seysjefordur waar ons guesthouse was.

Lekker omkleden en aan de borrel in een leuk biercafé. Daar ook maar uiteindelijk heerlijk spareribs gegeten en voldaan naar bed. Morgen vroeg op.

om 07.30 uur verplicht in de haven inchecken. 

Vandaag uiteindelijk 290 kilometer gereden.

De dag dat wij op de boot zitten, 13 augustus, schrijven wij niet daar er niets te vermelden zal zijn.