Khongoriin Els

Heerlijk geslapen.

En ja hoor geweldige douche. Dat doet weer even goed. Na het ontbijt een lekker wandeling gemaakt rond het kamp met mooie uitzichten.

Vandaag naar de Gobi woestijn. Over verschrikkelijk slechte zandwegen zagen wij na uren de eerste zandduinen te voorschijn komen.

Bij het laatste kleine dorpje stopte Prem nog even om een lunch voor onderweg te halen. Deze lunch, een bak nasi met kip en sla, nuttigde wij op een unieke plek. Hoog boven het daL. Prem reed met de auto gewoon recht tegen een berg op en riep “Lunch”.

Wat een indrukwekkend land is dit toch.

De middag verliep hobbelend en schokkend over de onverharde wegen. Steeds meer woestijn kwam te voorschijn.

Voor een enorme zandberg van een paar honderd meter hoog stopten we. Die konden wij beklimmen. Maar na te zijn uitgestapt uit de koele auto merkten wij dat het enorm heet was buiten. Na het beklimmen van een heuvel genoten wij van het uitzicht van de zandbergen waar andere toeristen probeerde naar boven te komen. Helaas voor hen haalde meer mensen het niet dan wel.

Eveline had aan het begin van onze reis aangegeven dat zij wel eens in haar leven Kameel wilde rijden. Dit was het moment vond Prem.

Rijdend door de woestijn stopte hij bij een Kamelen boer. Na wat geroep en geschreeuw tussen Prem en de boer riep hij “ kom op, op de kameel”.

Hij had een kameel en gids geregeld. Eveline ging alleen met hem de woestijn in. Wat een ervaring. Zij genoot van de  geweldige rit door de woestijn. Ik bleef bij Prem achter die snel met de auto verder reed om de twee Kamelen weer op te doen voor de foto momenten. Na een dik uur stapte zij voldaan van de grote Kameel af. De vriendelijke boer met een fooi achterlatend. Wij op weg naar, ja hoor, een GER kamp. Weer een toilet en douche hoopten  wij.
Aangekomen bij het Ger kamp werd ons een mooie schone  GER aangeboden. Maar bij het zitten op het bed schrokken wij. Nee hè, kneppel  kneppel hard. Vlak voor het slapen gaan liep ik nog even naar het toilet gebouw. Op het moment dat ik even later terug wilde naar de Ger zag ik niets meer. Vanuit het niets was er opeens een zandstorm. Hevig waaide de wind een enorme hoeveelheid zand over mij heen. Gelukkig stond de Ger niet zo ver.

De simpele toilet en druppelende douche maakte de harde bedden goed. Ook het leuke primitieve restaurant met terras. Het eten was echter gewoon vies. Wij hadden de hele avond uitzicht op de kamelen in de verte Dat maakte met de rust alles weer goed.

Wat is het hier toch geweldig.